>murphy kanunlari uyarinca, dogru insan tam da beklenmeyen anda
>çikar aslinda karsimiza.
>
>
>her kalabalik kutlamaya, üzerimize en kibar elbiseler, en içten
>gülücükler alip gideriz.
>herkesin alninda ne yazar okumaya çalisiriz, gel gör ki dogru
>insan, kafada takke, ayakta sabo terlik ve dizleri çikmis bir
>esofmanla bakkala indigimizde düsen parayi yetistirmek
>
>
>için arkamizdan kosan insandir.
>ya da otobüste cep telefonunu açik unuttugumuz için tüm
>yolculardan azar isitirken, -ikarus otobüste ne abs' si- diyerek bizi
>kollayandir.
>
>
>dogru insani ararken girilen sekil semal, bizi onun için dogru
>olmaktan çikarir aslinda. en dogru en dogal olandir. bunu
>unutur, o bizi yüzlerce metreden seçsin diye satafata bogariz
>kendimizi.yüksek sesle konusuruz o ne kadar esprili oldugumuzu
>anlasin uzaklardan diye, pembe, morlara bogariz kendimizi elalem
>çok yakisiyor dedi diye, sosyal görünmek için bir merhabamiz
>olan herkesi öperiz yol ortasi rastlantilarinda.
>
>
>bu sebeple bekleyis kaybettirir aslinda ha keza arayis da. çünkü
>gerçek, yagmuru seyrederken yalnizliga aglamaktir. dogru insan
>bu ani içten içe bilen ve bu ani silmek için emek verendir. oysa
>göremeyiz. çünkü yaptigimiz satafatin benzerini bekleriz ilk
>etapta.
>
>
>karizmatik bir merhaba bekleriz belki de o her bayram mesaj
>atanimizdir. 15 yildir dogum günümüzü unutmayan ve sadece
>dost gördügümüzdür.
>belki okulda sinav dönemi bize de fotokopi çektirendir.
>
>
>dogru insan biz teklif etmeden ders çalistiran, hava sogudugunda
>ceketini verendir.
>dogru insan yalindir, dogaldir. bunu bilmek bekleme süresini
>kisaltir.
>aramak ya da beklemek degil aslolan görebilmektir. herkes için
>dogru insan vardir, önemli olan omzunuza birakilan ceketteki
>sicakligi
>
>
>hissedebilmektir."
